Een goede-zeik-morgen

Zondagmorgen. 08:00.

Ik heb zojuist de dossiers gelezen van de patiënten die ik vandaag mag verzorgen en een dagplanning gemaakt. Onder het genot van twee koppen zwarte ziekenhuiskoffie controleer ik de medicijnen. Als ik nét aan mijn ronde wil beginnen, gaat de bel van kamer 32, bed A.

Dat is één van mijn patiëntes, dus ik besluit mijn ronde daar te beginnen.

Zuster: Goedemorgen mevrouw. Ik ben A. Ik zorg voor u vandaag

Mevrouw: Pffff, wat een vrolijkheid... Ik vind het nogal vroeg!

Z: Nou zeg dat wel, zeker voor de zondagmorgen.

M: Ik ben geen ochtendmens.

Misschien kunnen jullie daar eens rekening mee houden in het ziekenhuis?

Dat niet iedereen een ochtendmens is.

Z: Snap ik wel, ik ben ook geen ochtendmens.

M: Nou, je bent anders behoorlijk vroeg. En vrolijk.

Z: Daar zegt u me wat. U heeft eigenlijk wel een goed idee. Ik zal het doorgeven aan mijn leidinggevende dat zowel u als ik, geen ochtendmensen zijn en later willen beginnen.

Uurtje of 10/11? Wat denkt u ervan?

Mevrouw kijkt me aan, maar zegt niks.

Z: Dan ga ik er nu weer vandoor en kom ik tegen die tijd weer terug.

Of had u ergens anders voor gebeld?

M: Ja, ik moet even plassen.

Z: Sorry vrouw, ik ben geen ochtendmens. Ik begin dus straks pas... (grap ik)

M: Ja, maar dan plas ik in mijn broek,

Z: Ah, dus het is tóch wel fijn dat ik er ben om u te helpen, ook al is het zo vroeg?

M: Op zijn minst handig.

Maar ik ben geen ochtendmens hoor, dus ik ga niet vrolijk zitten plassen.

Z: Oh dat is prima. Dan kan ik ook lekker chagrijnig zijn als ik u daarna help met opfrissen. Dan help ik u stilzwijgend, op hier en daar een snauw na en gaan we samen lekker twee chagrijnige geen ochtendmensen wezen.

Mevrouw is even stil. Ze kijkt me aan en begint te lachen.

M:Dat is een wijze les dame. U bent een slimme zuster.

Ik geef mevrouw een knipoog.

Z: En u bent een snelle leerling. Zelfs op de vroege morgen bent u alerter dan u denkt.

M: We moeten er maar het beste van maken hé zuster.

Z: Dat dacht ik. Bent u nu klaar? Dan breng ik u naar het toilet.

M: Doe maar, dat is een betere plek om te zeiken.