Misschien ben je blij met wat ik deel omdat je daar zelf wijzer van wordt.
Of verwoord ik iets dat je zelf niet durft.
Misschien denk je dat ik een radicale complottheorist ben geworden die bullshit uitblaat.
Of denk je dat ik jou wil overtuigen van mijn gelijk?
Of vind je niets?
Allemaal posities die ik de afgelopen 1,5 jaar zelf ook heb ingenomen m.b.t. anderen.
Ik wil je graag meenemen in mijn gedachten.
Ik heb ervoor gekozen om me niet te laten vaccineren.
In okt/nov 2020 heb ik covid doorgemaakt en dat was absoluut niet niks. Ik ben flink ziek geweest. Het heeft even geduurd, maar ik ben goed hersteld.
Ik heb dus geen vaccinatie nodig , omdat mijn lichaam zelf anti-stoffen heeft gemaakt tegen sars-covid.
De vaccinatie bevind zich nog in de testfase én ik weet niet wat het doet op de lange termijn. Ik heb dat tegenover elkaar afgewogen en ik ben tot het besluit gekomen dat ik dat risico niet wil nemen.
Mijn lichaam en geest zijn van mij.
Die van jou zijn van jou.
Ik beslis over mijn lichaam.
Niemand anders.
Ik.
Ik beslis wat ik tot mij neem
aan voedsel, rust en plezier.
Hoe intens en frequent ik sport.
Met wie ik kus, de liefde bedrijf.
Mijn lichaam.
Mijn keuze.
Zoals ik ook het recht van mijn patiënten respecteer op de keuze om een behandeling tot genezing of symptoombestrijding wel of niet toe te staan (wondzorg, bloedtransfusies, revalideren, antibiotica, pijnbestrijding etc.).
En ik de keuze van de patiënt respecteer om naar de preventieve adviezen die ik geef, te luisteren en te handelen.
Ik respecteer het ook als een patiënt, tegen medisch advies in, besluit de behandeling te stoppen. Want ik ben ik. En jij bent jij.
Ieder mens heeft recht op zijn eigen beslissingen om eigen redenen.
Ik weet niet wat jij meedraagt in jouw koffer, net zo min als jij weet wat er in de mijne zit.
Ik verzorg mensen met verschillende
gevaarlijke besmettelijke ziektes. Die in sommige gevallen, voorkomen hadden kunnen worden. Ik zorg ook voor de alcoholist, de overmatig ongezonde eter, de zorgmijder, de drugsverslaafde, patiënten die herstellen van een cosmetische ingreep en patiënten die ziek zijn door dikke, vette pech.
Dat doe ik met heel mijn hart en dat zou ik graag blijven doen.
Zie je mij als een gevaar?
Voor jou? Voor anderen?
En,
is dat ook zo?
Ik heb een immuunsysteem dat prima werkt met anti-stoffen tegen covid.
De overheid heeft bepaald dat iemand die niet gevaccineerd is mag 'meedoen' met een geldige QR-code.
Een methode met twee gezichten.
Het zegt:
* "veilig" voor anderen" want getest. Je bent niet besmettelijk omdat je geen corona hebt. (ongevaccineerd)
* "onveilig voor anderen" want je bent niet getest. Je zou corona kunnen hebben en daarmee anderen kunnen besmetten (gevaccineerd)
Lees dat nog eens een keer.
Vind je het verplichten van een QR-code een veilig, weloverwogen, goed onderbouwd beleid?
Men heeft een mening over mijn besluit.
Die ik als weloverwogen en goed beargumenteerd beschouw.
Door deze mening van anderen bekruipt me soms het idee dat mijn keuze raar is.
Dat ik moeilijk doe. Ik voel me daar vaak alleen, anders en eenzaam in.
Terwijl er, met mij, ook heel veel gelijkgestemden zijn.
Het stemt me verdrietig en maakt dat ik me buitengesloten voel.
De maatregelen maken spontaan "uitgaan" erg lastig. Ik mag nu ook niet meer zonder QR naar een sportschool, museum of zelfs een buitenterras.
Binnenkort volgen waarschijnlijk de supermarkten. (In Frankrijk is dat al zo).
Omdat ik, foei-foei
ongevaccineerd-persoon-die-ik-ben
gevaarlijk zou zijn.
En,
zeggen sommigen,
schuldig aan het oplopen van de besmettingscijfers.
Ik weet dat het anders zit.
Daarom kost het me moeite om aan dit beleid mee te werken, mijn mond te houden en te accepteren dat het huidige beleid nageleefd wordt.
Hoe is dat voor jou?
Een veelbesproken en belangrijk onderdeel van de verpleegsters opleiding is ethiek. (Kritische bezinning over het juiste handelen).
Ik heb de gezondheidszorg omtrent corona in het ziekenhuis, het afgelopen 1,5 jaar van binnenuit meegemaakt.
Niet op de IC gewerkt, wel een periode op de covid afdeling.
Als mens, acteur en zuster, heb ik veel mensenkennis op mogen doen. Ik heb als theatermaker geleerd om respectvol verschillende perspectieven rondom een thema te belichten. Opdat ik en mijn publiek het thema beter begrijpen.
Ik doorzie manipulatie en veinzen en weet dit strategisch in te zetten als regisseur. Ik zie dus ook wanneer een ander dit strategisch inzet. (Ken uw zelve, begrijp anderen ;-)).
In mijn optiek schetsen de overheid, de kranten, de televisie, de media een eenzijdig beeld met een eenzijdige, niet werkende en onethische boodschap op een manipulatieve manier met een slim doordachte strategie die niets met de volksgezondheid te maken heeft.
Maar wat dan wel?
Al bijna twee jaar, beleef ik alles omtrent corona vanuit verschillende perspectieven.
Als zuster in het ziekenhuis, als theatermaker.
Vanuit de media, de mensen om mij heen.
En ook vanuit een paar dierbare porrende mensen in mijn omgeving die vanaf het begin zeiden:
Er klopt zoveel niet....
Daar moest ik, na even luisteren, vaak om lachen.
De filmpjes en artikelen die ze doorstuurden keek ik meestal niet of
soms voor de vorm met een schuin oog.
Want doe ff normaal? We hebben toch allemaal de verschrikkelijke IC-beelden gezien?
Waarom zouden ze dan zoveel geld steken in vaccins en testen? Subsidies? De cijfers?
De opsommingen die me werden verteld over wat mij (ons) te wachten zou staan wuifde ik weg als complottheorie en onzin.
Als ik niet hoefde te werken, was ik braaf om 21u thuis voor de avondklok. Ik heb mijn werkgeversverklaring daarvoor niet 1x misbruikt en ik liep overal keurig met een mondkap.
De keren dat ik de regels heb overtreden door thuis meer bezoek te ontvangen dan was toegestaan, zijn op 1 hand te tellen. Alle feestdagen heb ik niet met mijn familie gevierd, alleen met mijn gezin.
Pakketjes bestellen toen de winkels dicht gingen, heb ik alleen gedaan als het écht niet anders kon, uit oog voor het milieu.
Ik heb er wel een miljoen keer over nagedacht
of het verstandig is om me, als zorgmedewerkster, over dit onderwerp uit te spreken en op welke manier.
Niet in de laatste plaats uit angst of ik mijn werk in het ziekenhuis wel kan behouden.
Maar ik kan er niet omheen.
Ik hoor mezelf nog tegen één van die dierbare porrers zeggen:
Welnee!
Een avondklok? Verplicht vaccineren?
Gesjoemel met cijfers? Hoe bedoel je slim omgaan met grafieken?
Censuur?
Een factchecker van de overheid zelf? Huh?
In het OMT zitten alleen mensen van het RIVM? Belangenverstrengeling?
Ga weg! Een "vaccinatie-i.d.kaart" die niet meer weggaat en je paspoort gaat vervangen?
Cash betalen? Schaarste creëren?
Wat heeft dat nou met covid te maken?
Ja hoor!
Een financiële crisis waar ze deze ziekte voor misbruiken?
Hoezo? Hoe kan dat nou?
Wat? Lieve schat?!?
Welnee, gekkie, dat klopt echt niet.
Wat een flauwekul.
"Maak je niet zo'n zorgen, je draaft echt een beetje door lieverd".
Maar ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat veel van wat me werd beloofd dat stond te gebeuren, is uitgekomen.
Dat kan ik nou niet echt zeggen van de beloftes, het beleid en de informatieverstrekking van de overheid. Eerder het tegenovergestelde.
Er is meer informatie te vinden
dan de televisie en de kranten.
Het kan geen kwaad om de andere kant te onderzoeken en daar zelf het kaf van het koren te scheiden.
Zelf logisch nadenken, zelf de feiten te checken en dán je conclusies te trekken.
Wat is de reden dat je dat nog niet hebt gedaan?
Zou het misschien kunnen komen doordat de media andersdenkenden heeft geframed als "wappies" door alleen de extremisten uit te lichten?
Herken je daarin misschien een patroon en is dit de 2020/2021 framingversie van:
- alle moslims terrorist?
- alle anti zwarte pieten agressief?
- alle Friesen pro zwarte piet?
- alleen homo's hebben Aids?
Is jouw geest, jouw denkwijze nog van jou?
Het vraagt wat van je tijd maar
een gewaarschuwd mens telt voor twee.
(En je bent dit laaaange verhaal ook doorgekomen, dus you can do it! ;-)).
Ik ben een liefdevol, gezond, intelligent en
liefhebbend mens.
Moeder van een prachtige zoon, waarvoor ik,
zolang als ik leef, mijn uiterste best zal doen om hem een mooie toekomst te geven.
Daarom ben ik begonnen met mezelf te informeren. En trek ik nu mijn mond open.
Ik krijg energie van intermenselijke verbinding, positiviteit en plezier maken.
Ben een enthousiast en gedreven mens.
Ik kijk niet weg om "het gezellig te houden".
Ik schuw het gesprek niet om "de goede lieve vrede te bewaren".
Dat kan onveilig voor je voelen.
Denk dan aan mijn intentie, dit gaat mij om de toekomst van mijn zoon.
Met welke intentie laat jij je wel of niet uit over dit onderwerp?
Voor wie doe jij dat?
Ik ben, leef en werk vanuit mijn hart.
En ik hoop dat nog lang te mogen blijven doen.
Zonder vaccinatieverplichting.
Zonder QR verplichting.
Ik ben een mens.
Ik heb een naam.
Ik laat me niet besturen door leugenachtig
ongefundeerd wanbeleid met onduidelijke motieven op onetische gronden.
Ik ben niet bang om eerlijk te zijn over mijn
gevoel en mijn zorgen
en
net zo min bang om toe te geven dat ik er
finaal naast zit.
Als dat zo is.
Mijn vraag aan jou is; durf jij dat ook?
En;
Kunnen we naar elkaar luisteren en met elkaar in gesprek blijven?
Met onze familie, vrienden en collega's?
Met de anders-dan-jij-denkenden?
Als ik kijk naar wat er allemaal aan het licht komt, maakt dat me bang lieve mensen.
Voor wat ons te wachten staat.
Dan is dit, waar we ons nu bevinden,
nog maar het topje van de ijsberg.
Zijn we zo bang dat we wegkijken uit angst om raar gevonden te worden als we onze twijfels écht uitspreken?
Uit gemakzucht, omdat we ons "leven" weer een beetje terug hebben, uit koppigheid, of omdat we denken dat we er niets aan kunnen doen?
Dat het toch wel gebeurt?
Dat we samen niet sterk genoeg zijn?
Dat het tóch geen zin heeft?
Weet je waar je aan mee werkt?
Welke wereld laat je straks achter voor jouw (klein)kinderen?
Wat ik ook vraag is;
Kun je mij alsjeblieft wakker maken uit deze nachtmerrie?
Kun je hetgeen waarvoor gewaarschuwd wordt door;
- burgers uit allerlei landen waar ze verder zijn
- de onafhankelijke journalistiek
- klokkenluiders uit o.a. de politiek, gezondheidszorg, de farmaceutische-
en de financiële sector
Kun jij het ontkrachten en mij alsjeblieft vertellen dat de noodkreten van ál deze mensen, wereldwijd, onzin zijn?
Want ik kan het niet.
En als jij het ook niet kunt, zullen we elkaar
misschien nog hard nodig hebben.
Laten we in verbinding blijven.
Liefs,
Annemieke